गुरुजी– एक विडंबन
गुरुजींवर एक छान छान कविता ऐकली,
अशा कविता मधून मधून वाचल्या कि थोडे बरे वाटते,
एखाद दिवस हायपर टेन्शन ची गोळी , चुकवली तरी चालते !
शिक्षक म्हणजे काय,हे रिकाम्या खिशाला कळते,
रात्रंदिवस ‘उद्या काय’ ची
भिति त्याला छळते !
‘मागता येईना भीक – तर मास्तरकी तरी शीक’
शेवटी मराठीची ही म्हणच जगात खरी ठरते !!
‘गुरुपौर्णिमा’ ला झूल मात्र घालतात,
समाजाच्या बैलांचा पोळा समजून
पुरणपोळी चारतात !
पाच सेप्टेंबरला हारतुऱ्यांनी, मनाची शिंगे रंगवितात,
गुरुर् ब्रह्मा,गुरुर् विष्णुचा श्र्लोक जोरात गातात
घरी येऊन गुरुजी गपचिप, पिठलं भात खातात।
*************************
अनुभव 